Katyń… ocalić od zapomnienia. Uhonorowano pamięć aspiranta Kazimierza Turczyńskiego - Informacje - Policja Łódzka

Władze samorządowe Konstantynowa Łódzkiego od 2010 roku realizują społeczny program ,,Katyń…ocalić od zapomnienia”, którego celem jest uczczenie pamięci Bohaterów Zbrodni Katyńskiej, a zarazem przywrócenie i zagwarantowanie im zbiorowej, pokoleniowej pamięci poprzez posadzenie  21.857 Dębów Pamięci. 11 kwietnia 2010 roku, w siedemdziesiątą rocznicę zbrodni katyńskiej, w Konstantynowie Łódzkim w trzech różnych miejscach posadzono trzy Dęby Katyńskie. Dąb Pamięci ppor. Erwina Juliusza Reicherta posadzono przy kościele Narodzenia NMP przy placu Kościuszki. Kolejny ku pamięci por. Bronisława Wajsa wsadzono przy kościele Nawiedzenia NMP przy ul. Srebrnej. Trzeci poświęcony aspirantowi Policji Państwowej asp. Kazimierzowi Turczyńskiemu wkopano na placu Wolności. Właśnie przy tym ostatnim żywym pomniku pamięci, 17 września 2018 roku uroczyście odsłonięto pamiątkową tablicę poświęconą aspirantowi Policji Państwowej Kazimierzowi Turczyńskiemu, zamordowanemu przez sowiecką policję polityczną (NKWD) w Twerze w 1940 roku. Odsłonięcie tablicy odbyło się przy udziale policyjnej asysty honorowej. W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele władz samorządowych Konstantynowa Łódzkiego na czele z burmistrzem Henrykiem Brzyszczem, kadra kierownicza pabianickiej policji wraz z komendantem powiatowym insp. Cezarym Petrusem, policjanci miejscowego komisariatu wraz komendantem podkom. Tomaszem Wójcickim, młodzież oraz mieszkańcy.  – Naród bez historii zanika. (…) W naszym mieście dbamy o historię naszego kraju, naszego miasta. (…) Ilekroć będziemy przechodzić obok tej tablicy, to zatrzymajmy się na chwilę i spróbujmy przenieść się w czasy, które były dla nas bardzo smutne i tragiczne – mówił podczas uroczystości Henryk Brzyszcz. Burmistrz podziękował policjantom za udział w uroczystości. – Zamordowany Kazimierz Turczyński był policjantem II RP. Wasza obecność jest dla nas wszystkich bardzo cenna. Zwrócił się również z apelem do młodzieży, by pielęgnowała historię, która jest ważnym elementem życia codziennego.

Do historii i tradycji Policji, budowania tożsamości formacji i etosu służby nawiązał w swoim wystąpieniu szef pabianickiej policji insp. Cezary Petrus. - Tematyka zbrodni katyńskiej była, jest i pozostanie dla nas bardzo ważna. To historia, budowanie tożsamości i etosu naszej służby.  Pamięć o Katyniu to także przywracanie pamięci tych, którzy zostali zamordowani w 1940 roku przez NKWD – mówił insp. Cezary Petrus. Komendant zwrócił się do młodzieży, przybliżając postać aspiranta Kazimierza Turczyńskiego. Wskazał, iż urodził się w 1915 roku w Dziurowie (obecnie Ukraina). Mając 22-latek wstąpił do Policji Państwowej. Po odbytym przeszkoleniu 1.06.1938 r. został skierowany do Komendy Powiatowej Policji Państwowej w Łodzi otrzymując przydział do Posterunku Policji Państwowej w Konstantynowie Łódzkim. To tu, w Konstantynowie Łódzkim służył miejscowej społeczności najlepiej jak potrafił. 10 kwietnia 1940 roku, mając zaledwie 25 lat po strzale w tył głowy został zrzucony do dołów w Miednoje. Inspektor Cezary Petrus zwrócił się z pytaniem do obecnych – co takiego zrobił Kazimierz Turczyński? Za co? Dlaczego? Jakie były przyczyny, powody tego haniebnego,  morderczego procederu? Jako odpowiedź przytoczył słowa ,,Był policjantem – to musi zginąć”. (…) Los policjantów z Ostaszkowa został przesądzony 5 marca 1940 roku. Sowieckie Biuro Polityczne zaakceptowało wniosek komisarza spraw wewnętrznych. To Ławrientyj Beria wnosił  o rozpatrzenie w trybie specjalnym, zastosowaniem kary śmierci przez rozstrzelanie 14736 polskich jeńców, w tym 1030 oficerów, podoficerów Policji, Ochrony Pogranicza, Żandarmerii oraz 5138 szeregowych Policji, Żandarmerii, więziennictwa, wywiadu. Beria swój wniosek uzasadniał ,,wszyscy oni są zatwardziałymi, nie rokującymi poprawy wrogami władzy radzieckiej. Sprawy rozpatrzyć bez wzywania aresztowanych i bez przedstawiana zarzutów, decyzji o zakończeniu śledztwa (…)”. Oskarżonym nie dano prawa do obrony, zastosowano wobec nich odpowiedzialność zbiorową.

Zwracając się do obecnych poprosił o wsłuchanie się w przykazania policjanta z 1938 roku, do których stosował się Kazimierz Turczyński.

1. Honor i Ojczyzna – oto hasła, którymi w życiu Twoim masz się kierować.
2. Ojczyzna powierzyła Ci broń i oczekuje, że będziesz Jej godny.
3. Ojczyzna przyznała Ci wyjątkowe prawa. Tych praw nie nadużywaj, gdyż nie są one przywilejem, lecz obowiązkiem, który sumiennie wypełniasz w służbie Narodu.
4. Przestępstwo jest nieszczęściem. Zachowaj się wobec niego z powagą i ludzkością.
5. Pomóż temu, kto Twej pomocy potrzebuje i obchodź się ze wszystkimi tak, jak byś chciał, by się z Tobą obchodzono.
6. Bądź odważny, sumienny, ostrożny i nie zawiedź nigdy zaufania przełożonego. Nadużycie zaufania jest hańbą. Mów prawdę, gdyż kłamstwo jest tchórzostwem.
7. Pamiętaj, że nosisz mundur. Jak Cię widzą, tak Cię piszą. Bądź więc zawsze schludnie i czysto ubrany i nie zaniedbuj wyglądu zewnętrznego.
8. Żyj skromnie, zachowasz przez to niezależność. Nie przyjmuj żadnych podarunków, gdyż to zobowiązuje. Jako policjant nie możesz mieć zobowiązań. Życie ponad stan jest hańbą i prowadzi do nieszczęścia. Pijaństwo zabierze Ci ludzką godność, staniesz się pośmiewiskiem rodaków i zasłużysz na pogardę dzieci.
9. Pamiętaj, że Cię podsłuchują, więc nie mów publicznie o sprawach służbowych. Zachowaj umiar w mowie.
10. Bądź w życiu i służbie sprawiedliwy.
11. W wystąpieniach przeciwko wrogom Ojczyzny bądź bezwzględny, pamiętaj jednak, że dobry żołnierz gardzi okrucieństwem.
12. Rozkazów przełożonych słuchaj bezwzględnie, bądź wzorem dla podwładnych, którzy Cię pilnie obserwują. Jeśli żądasz od innych, by byli dobrymi kolegami, pamiętaj sam o koleżeństwie.
13. Miej pogardę dla pochlebców.
14. Pamiętaj, że jesteś żołnierzem. Nie zaniedbuj ćwiczyć się w żołnierskiej sprawności i ucz się ciągle, pamiętając o tym, że obywatele widzą w Tobie człowieka, który musi wiedzieć wszystko.

W  tych 14 najważniejszych zasadach – drogowskazach w ciężkiej i odpowiedzialnej pracy przedwojennego policjanta znajdujemy odpowiedzi na zadane pytania. Honor, Ojczyzna, Naród, bezwzględność wobec wrogów Ojczyzny, sumienność w służbie Narodu ... i inne tak czytelne i zrozumiałe – to wartości patriotyczne, za które przyszło policjantom Ostaszkowa umrzeć.

Insp. Cezary Petrus, wskazując iż w szeregach pabianickiej policji znajdowali się żołnierze walczący o niepodległą Polskę, funkcjonariusze tworzący filary niepodległej ojczyzny od 1918 roku, policjanci biorący aktywny udział w walce zbrojnej z sowieckim agresorem w wojnie 1920 roku oraz w pracy, w służbie na rzecz ojczyzny do II wojny światowej, za którą nie zawahali się walczyć w okopach w 1939 roku - wszyscy oni w przekonaniu sowieckich organów bezpieczeństwa zasłużyli na śmierć. I taki też los spotkał konstantynowskiego policjanta. To poruszające i pouczające przemówienie spotkało się z pozytywnym oddźwiękiem wśród przybyłych gości i młodzieży.   

Tablicę pamiątkową poświęcił dziekan dekanatu konstantynowskiego ks. Stefan Magiera. Delegacje władz samorządowych, kombatantów i młodzieży złożyły wiązanki kwiatów. Policjanci zapalili znicze przepasane biało – czerwonymi barwami narodowymi i oddali hołd zamordowanemu asp. Kazimierzowi Turczyńskiemu. Uroczystość poprzedziła msza święta w kościele Świętego Józefa Robotnika w intencji ofiar zbrodni katyńskiej.