Europejski Dzień Numeru Alarmowego 112
Europejski Dzień Numeru Alarmowego 112 to międzynarodowy dzień, który co roku odbywa się 11 lutego. Jednolity ogólnoeuropejski numer alarmowy 112 został powołany do życia uchwałą Rady Europy z dnia 29 lipca 1991 roku. Od tego momentu rozpowszechniana jest idea jednolitego numeru alarmowego. Z roku na rok liczba zgłoszeń niezasadnych kierowanych na numer alarmowy 112 spada.
Numer alarmowy „112” jest jednolitym ogólnoeuropejskim numerem alarmowym zarówno dla telefonów stacjonarnych, jak i komórkowych, który służy do powiadamiania w sytuacjach zagrożenia zdrowia, życia lub mienia. Wybranie numeru 112 nie wymaga odblokowania klawiatury telefonu komórkowego. Ponadto numer 112 można wybrać w telefonie bez karty SIM. Kierowanie połączeń na numer alarmowy „112” jest bezpłatne.
Zgłoszenia kierowane na numer „112” są przyjmowane przez operatorów centrów powiadamiania ratunkowego.
KIEDY DZWONIĆ NA "112"?
Numer „112” służy wyłącznie do powiadamiania w nagłych sytuacjach zagrożenia zdrowia, życia lub mienia, np.:
- pożary;
- wypadki drogowe;
- kradzieże;
- włamania;
- w przypadku użycia przemocy;
- nagłe omdlenia i utrata świadomości;
- poważne uszkodzenie ciała i silne krwawienie;
- przypadki porażenia prądem;
- rozpoznania osoby poszukiwanej przez Policję;
- inna nagła sytuacja zagrażająca zdrowiu, życiu lub bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu.
Osoba dzwoniąca na numer alarmowy „112” bez potrzeby i uzasadnienia, blokuje linię telefoniczną komuś, kto właśnie w tej chwili może potrzebować natychmiastowej pomocy, a nie może połączyć się z operatorem w CPR.
JAK DZWONIĆ NA "112"
- jeśli to możliwe, połączenie z operatorem numeru „112” powinno być wykonane przez osobę znajdującą się bezpośrednio w miejscu zagrożenia lub inną osobę będącą świadkiem danego zdarzenia;
- po wybraniu numeru „112” należy czekać cierpliwie do momentu zgłoszenia się operatora, nie odkładać słuchawki do czasu, gdy połączenie nie zostanie podjęte (połączenie jest bezpłatne, więc nie generuje kosztów dla zgłaszającego zdarzenie);
- krótko opisać zdarzenie lub sytuację, której było się świadkiem w celu wezwania przez operatora CPR właściwej służby, podać swoje imię i nazwisko;
- wskazać miejsce przebywania/adres, w którym miało miejsce zdarzenie lub sytuacja; jeśli to możliwe wskazać najszybszą drogę dojazdu do miejsca zdarzenia;
- udzielać dodatkowych informacji na zadawane przez operatora pytania;
- wykonywać polecenia/instrukcje przekazywane przez operatora;
- nie rozłączać się do czasu wyraźnego polecenia operatora z uwagi na konieczność przekazania najważniejszych informacji o zdarzeniu;
- należy starać się o chwilowe nie korzystanie z telefonu, z którego dokonywano zgłoszenia na wypadek, gdyby operator próbował skontaktować się ponownie w celu weryfikacji informacji lub udzielenia innych dodatkowych informacji.
CO ZROBI OPERATOR ODBIERAJĄCY POŁĄCZENIE NA NUMER ALARMOWY „112”?
- zapyta o rodzaj zdarzenia i miejsce zdarzenia;
- wstępnie dokona oceny sytuacji i dokona weryfikacji, która służba powinna być skierowana do miejsca zdarzenia;
- poinformuje o rodzaju zdarzenia właściwe służby ratunkowe najbliższe miejscu zdarzenia, dlatego tak istotne jest jak najbardziej precyzyjne wskazanie lokali
- należy pamiętać, że w przypadku zagrożenia kilka osób może dzwonić jednocześnie na numer alarmowy „112”, zgłaszając to samo zdarzenie. Nie należy się irytować, kiedy operator dokona przyjęcia zgłoszenia i po dokonaniu weryfikacji oraz zadaniu jednego lub dwóch pytań, szybko zakończy rozmowę. Działanie to ma na celu uniknięcie blokowania linii oraz powielania tych samych informacji o zdarzeniu, do którego zostały już zadysponowane właściwe służby.
/KGP/