Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi oddał hołd ofiarom zbrodni katyńskiej
Dla upamiętnienia 80 Rocznicy Zbrodni Katyńskiej Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi insp. Sławomir Litwin wraz z Prezesem Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 roku w Łodzi Jarosławem Olbrychowskim złożył symboliczne kwiaty pod tablicą poświęconą Policjantom II RP województwa łódzkiego zamordowanym przez NKWD i zaginionym na terenie Związku Sowieckiego w latach 1939-1945.
Przypomnijmy, że 80 lat temu na konferencji prasowej Niemcy poinformowały świat o odnalezieniu w lesie katyńskim zwłok kilku tysięcy oficerów Wojska Polskiego, a Radio Berlin podało dodatkowe szczegóły dotyczące ich identyfikacji.
Zbrodnia Katyńska była wymierzona nie tylko w ludzi, ale także w prawdę. Przez pół wieku władze w Moskwie zaprzeczały swej odpowiedzialności za mord na obywatelach polskich i kłamliwie obarczały nią Niemców, którzy 13 kwietnia 1943 roku poinformowali o odkryciu masowych grobów w Katyniu. Potrzeba było pięćdziesięciu lat walki o prawdę, by 13 kwietnia 1990 roku radzieckie władze ostatecznie przyznały, że masowe egzekucje przeprowadziło NKWD i oficjalnie ujawniły odpowiedzialność Berii i jego „popleczników” za zbrodnie w lesie katyńskim, a prezydent Związku Radzieckiego Michaił Gorbaczow przekazał tajne dokumenty stronie polskiej. 5 kwietnia 1993 roku w trakcie wizyty w Polsce rosyjski prezydent Borys Jelcyn ze słowami „Przepraszamy” złożył wieniec pod Pomnikiem Ofiar Katyńskich w Warszawie. Dwadzieścia lat później, w 2010 roku, podczas wizyty w Kompleksie Memorialnym w Katyniu, Władimir Putin obarczył winą za tę zbrodnię władze stalinowskie i osobiście Ławrientija Berię. W 2007 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił dzień 13 kwietnia jako Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.
Na początku kwietnia 1940 roku, sowieckie NKWD w ramach operacji „rozładowania” obozów specjalnych w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku, rozpoczęło masowe egzekucje przetrzymywanych w nich polskich oficerów i funkcjonariuszy państwowych, którzy trafili do sowieckiej niewoli po agresji Armii Czerwonej na Polskę. Pierwsi zamordowani Polacy byli oficerami więzionymi w obozie w Kozielsku. Zbrodni dokonano na podstawie rozkazu Stalina wydanego 5 marca 1940 roku. Grupy jeńców „etapami” odsyłano do dyspozycji obwodowych zarządów NKWD: z Kozielska do smoleńskiego, ze Starobielska do charkowskiego i z Ostaszkowa do kalinińskiego, które bezpośrednio przeprowadzały, lub przewoziły, jeńców do miejsca kaźni i ich mordowały. Jeńcy ginęli od strzału w tył głowy, a ofiary dokonanej zbrodni były pogrzebane w zbiorowych mogiłach w Katyniu, Charkowie oraz Miednoje, a także w innych miejscach m.in. na terytorium dzisiejszej Białorusi. Egzekucje trwały od kwietnia do maja 1940 roku.
W sumie w zbiorowych mogiłach w Katyniu, Miednoje i Charkowie spoczywa 22 tys. Polaków. Wśród skazanych na śmierć byli między innymi: oficerowie Wojska Polskiego, funkcjonariusze Policji Państwowej i Policji Województwa śląskiego, żołnierze KOP, funkcjonariusze SG, Straży Więziennej, urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, ziemianie, lekarze, nauczyciele, i prawnicy. Wszyscy stanowili elitę narodu, jego potencjał obronny, intelektualny i twórczy./KGP/
