Policja Państwowa województwa łódzkiego
Kolejnym szczeblem (po wojewódzkim) w strukturze organizacyjnej Policji Państwowej były komendy powiatowe (dalej KP), które zgodnie z brzmieniem art. 5b ustawy o PP miały odpowiadać pod względem terytorialnym powiatom.
W praktyce sytuacja wyglądała jednak inaczej. Ilość KP z reguły różniła się od liczby odpowiadających im jednostek administracyjnych, gdyż na obszarach o mniejszym stopniu zaludnienia, jak i na terenach uznanych za strefy o niskim stopniu zagrożenia niektóre z KP obejmowały zasięgiem swojej działalności teren większy aniżeli obszar jednego powiatu. Komendy powiatowe były powoływane i likwidowane decyzją ministra spraw wewnętrznych. Było to warunkowane ograniczeniami budżetowymi, ale również rozsądną polityką władz centralnych, które nie chciały mnożyć urzędów policyjnych, tam gdzie stan bezpieczeństwa był zadowalający.Komendę powiatową oprócz komendanta tworzyli jego zastępcy, komisarze oraz niżsi rangą policjanci i personel urzędniczy. Sprawy organizacyjne, zadania i kompetencje przysługujące KP oraz komendom miejskim, które działały w większych miastach i stanowiły oddzielne powiaty, regulowane były specjalnymi przepisami zawartymi w rozporządzeniu wydanym przez ministra spraw wewnętrznych w 1919 r. Zgodnie z nimi na czele powiatowej komendy stał komendant powiatowy Policji, który podlegał bezpośrednio komendantowi okręgowemu. Na podstawie wytycznych siedziby komendantów powiatowych powinny znajdować się w siedzibach starostów. W kompetencjach komendanta powiatowego mieściły się głównie zadania zlecone przez władze państwowe i samorządowe, ale też ochrona bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego w powiecie, sprawowanie nadzoru nad działalnością służbową podwładnych mu funkcjonariuszy oraz załatwianie spraw policji dotyczących zaopatrzenia, uzupełnienia i wyszkolenia funkcjonariuszy w powiecie PP.
Warto podkreślić, że liczba komend powiatowych była zmienna. W 1921 r. funkcjonowało 236 komend, trzy lata później w 1924 r. ich liczba ich wzrosła do 241, a w 1927 r. działały już 273 komendy. Jednak w następnych latach, w związku z oszczędnościami, zlikwidowano kilka jednostek. Zgodnie z ustawą z 1919 r. w wyznaczonych dużych miastach zostały powołane komendy na prawach powiatu i były określane mianem „komendy PP miasta”. W 1921 r. było 12 takich komend, w tym w Łodzi. W 1924 r. pozostało ich zaledwie 7, także w Łodzi. Dopiero w 1928 r. podjęte zostały precyzyjne działania mające na celu unormowanie statusu organizacyjno-prawnego komend miejskich. W latach 1919-1928 ich funkcjonowanie opierało się na lakonicznym zapisie w ustawie z 24 lipca 1919 r., że w wyznaczonych miastach Policja zorganizowana jest na prawach komendy powiatowej lub okręgowej.Bardziej rozwinięta interpretacja prawna znalazła się dopiero w rozporządzeniu prezydenta RP o Policji Państwowej z 1928 r. W art. 17 tegoż rozporządzenia widniał zapis: w miastach wydzielonych z powiatów Policja Państwowa tworzy obwody lub okręgi w zależności od ustroju władz administracji ogólnej. W dniu 21 września 1928 r. MSW wydało przepisy o organizacji PP w powiatach miejskich. Rozróżniono kilka kategorii powiatów miejskich w zależności od tego, kto sprawuje władzę administracji ogólnej.
Należy zaznaczyć, że komendanci miejscy lub kierownicy komisariatów mieli podobne uprawnienia i pozycję służbową jak komendanci powiatowi Policji. Wobec tych wszystkich jednostek policyjnych władzę zwierzchnią w zakresie służby bezpieczeństwa i czynności wykonawczych sprawowali starostowie grodzcy lub powiatowi. W ten sposób zakończono okres braku jednolitości i dezorganizacji Policji w dużych ośrodkach miejskich. W 1936 r. ukazało się kolejne rozporządzenie MSW, które znowelizowało postanowienia dotyczące ustroju Policji w powiatach miejskich. Znalazł się w nim następujący zapis: w tych miastach, w których funkcja starosty grodzkiego poruczona jest staroście powiatowemu, obowiązki komendanta PP miasta pełni mianowany na to stanowisko przez ministra spraw wewnętrznych właściwy komendant powiatowy. W ten sposób zamiast dotychczasowych komisariatów Policji podległych komendom powiatowym, powstawały komendy powiatowe i miejskie PP. Strukturę terenową organów policyjnych w tym okręgu tworzyły komendy PP powiatu brzezińskiego, kaliskiego, kolskiego, łódzkiego, łaskiego, łęczyckiego, piotrkowskiego, radomszczańskiego, sieradzkiego, słupeckiego, tureckiego, wieluńskiego oraz komenda PP miasta Łodzi.